Karışık

Bir Sözüm Vardı Unutmadım

#Blogyorum1
Blogger olmak çok da kolay bir şey değil. Sürekli üretmek ve kaliteli üretmek gerekiyor. Başarıyı elde etmek istiyorsanız. Bir yıl önce verdiğim bir sözü geç olsa da yerine getirdiğim bu yazı bir blog yorum yazısıdır.

İlk defa blogger olmaya daha doğrusu internet yayıncılığında şahsıma münhasır içerik yazmaya karar verdiğimde oldukça fazla istekliydim. Aslında hala istekliyim lakin içimden bir şey sürekli beni frenliyor ya da erteliyorum. Yazmak istediğim çok şey var içerik konu başlıklarından oluşan uzun bir listem var mesela ve farklı tarz da içerik projeleri. Birçok taslak da oluşturdum ama yayınlamaya elim gitmiyor. Herhalde yeterince iyi olduklarını düşünmüyorum. Çünkü benim için bu alem biraz farklı yani en iyisi olsun istiyorum ama olmuyor bazen. Özel bir tarzım olsun daha etkin olayım istiyorum. Yani buranın tarzı farklı bir kere.

Uzunca bir süredir kendi tabirim ile paralı yazarlık yani içerik üreticiliği yapıyorum. Ama orası çok ayrı bir mecra. Yani belli sınırlarım var ama burada o sınırlarım yok. Bu kadar özgürlük beni sanki beni daha çok hapis ediyor. Hapisten kastım kafamın içine. Yani kafamda pek çok fikir var ama dışarı çıkamıyor, çıksa da paylaşamıyorum. Gerçekçi olmak gerekirse bazı çekincelerimden dolayı hep.


Geciktim Ama Olsun


Neyse ben asıl konuya geleyim. Bundan epey vakit önce bir blogger ile konuşmuştum (Baktım da 2017’nin Temmuz ayında konuşmuşuz). Blog yorumlamaya belki birkaç ziyaretçimi oralara yönlendirme çabasında olacaktım. Aslında bu şu an baya yapılan bir şey. Konuştuğum blogger Lacivert İstasyon’un yazarı Serap Fidancı’ydı. O zamanlar ne zaman yazacağımı merak etti ki birkaç defa sordu bana ne zaman yazarsınız diye. Beni mazur görsün söz verdim ama uzun süre yazamadım ya da yazmadım. Zaten bloğum baya pasif hale gelmişti. Şu an da aktif denemez zaten. Neyse onun bloğu hakkında bir şeyler yazmak istiyorum şimdi.
Serap Hanımın bloğuna ilk denk geldiğimde çok hoşuma gitmişti hala da öyle. Kalbe dokunan şiir ve denemeleri bulunuyor bloğunda. İçten, samimi ve bizden hepsi aynı kapıya çıkan kelimeleri ard arda dizmiş olsam da işte böyle lacivert istasyon. Belki kendi hayatından bir not defteri olarak kullanıyor bloğunu ama bir yerden bize de dokunuyor. Demek ki bireyler aslında çoğunluk kendi biraz da herkes oluyor. Hislerimiz (tüm insanlık için) elbet bir yerlerde kesişiyor.
Yazdığı şiirler bir kor gibi ya da bir bahar meltemi gibi yüreğimize değiyor. Hani şöyle bir İstanbul akşamında boğaz manzarasında düşüncelere daldığım anda elimde sıcak bir bardak çayım/kahvem ile yazdıklarını okumak veya seslendirilmiş olsa dinlemek iyi gelirdi.
Yani uzun lafın kısası arkadaşlar o yazıyor ise biz de okumalıyız diye düşünüyorum. Hayat paylaştıkça güzel esenlikle kalın.

Siz uğraşmayın diye tekrarda buyurun : http://lacivertistasyon.blogspot.com/

(İlerleyen zamanlarda umarım ki çok ileri zaman olmadan hoşuma giden bloglar hakkında fikir belirtmeye çalışacağım. Yani #blogyorum saygıdeğer bloggerlar. )

Yorumlar